بخشی از نوشته هوشنگ اسدی (به خدا باید این نوشته رو روزی صد بار بخونیم یادمون نره. ضمنا از موسوی یاد بگیریم چیزی رو که همه بزرگان این فبیله که برای آزادی هم جنگیده بودند فراموش کرده بودند
نگران بودم تا امروز که بیانیه شماره سیزده در آمد و این خطوط را در آن خواندم: «مردمی که می‌خواهند سرپای خود بايستند و حياتی کريمانه را تجربه کنند جا دارد که از نخستين قدم‌هايی که به ناکامی‌‌شان می‌انجامد با بيشترين دقت‌ها پيشگيری کنند. تولد اينجانب نه هفتم مهر که روز آشنايی با شماست. حتی اگر روز هفتم مهر به دنيا آمده بودم نيز جا نداشت حرکت شما به کيش شخصيت آلوده شود. اميدوارم اين کلمات مرا صميمانه و از سر نگرانی و نه يک شکسته نفسی بی‌حقيقت و تعارف گونه تلقی کنيد.»
این میر حسین موسوی امروز ششم مهر ماه 1388 است. پایش را روی پله اول نردبام نمی گذارد. متوجه هستیم چه حادثه مهمی است؟ و یا تلاش خواهیم کرد نردبام را جائی دیگر زیر پایش بگذاریم. یادمان نرود. این مائیم که از آخوند وقزاق و شاهزاده و بچه آهنگر، دیکتاتور می سازیم.
True Democracy for Iran 